Mahşerde bekleşenler korkudan tir tir titrerken korku hissetmeyen ümmeti hakkında sual soran Ebu Hüreyre hazretleri,onların ahvali hususunda sual sormuştu.Efendimiz buyurdu:
"mahşere gelirken peygamberler gibi gelirler.Karşıdan onları görenler Peygamber sanırlar.Ben onları görünce ah ümmetlerim ah ümmetlerim derim.Mahşer halkı o zaman onların Peygamber değil benim ümmetim olduğunu öğrenirler.Onlar mahşer yerinden şimşek gibi geçerler.Onların nuru bütün mahşer halkının gözünü kamaştırır.
Ebu Hüreyre sorar:"Onların amellerini bana da öğrette belki ben de onlar gibi olurum" deyince Efendimiz buyurdu:
Ey Ebu Hureyre onların yolu zorca.Evlerinde her türlü yemekler varken açlığı tercih ederler.Her çeşit elbise giymek kudretleri varken elbiseye ehemmiyet vermezler.Her türlü şerbeti içmek mümkünken susuzluğa tahammül ederler..Hep bunları Allah'ın rızasını kazanmak , başkalarını nefislerine tercih ettikleri için yaparlar.Hesap korkusundan dolayı Helal olan bir çok zevklerini terk ederler.Dünyada yalnız bedenleri vardır.Dünyanın süsüne kendilerini kaptırmazlar.Melekler, Peygamberler onların ibadetlerine hayran olurlar.Onlara müjdeler olsun müjdeler dedikten sonra "Allah'ım benimle onları birarada cemeyle, benim onlara iştiyakım var dedi ve ağladı.
Ve yine buyurdular ki:Allah, arzdakilere azap etmek murat ederse , onların yüzüsuyu hürmetine azabı kaldırır.Ey Ebu Hüreyre ; İşte sende onların yoluna git.Onlara muhalefet eden şiddetli hesaba çarptırılır.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder