Hallac-ı mansur'un temel görüşlerinden biri de Kitabüt tavasin isimli kitabının giriş kısmında bahsettiği nur-ı muhammedi'dir.Hallac'a göre Hz.Peygamber'in esasında iki farklı kimliği vardır.Bunlardan birisi ezeli nur, diğeri de insan ve peygamber oluşudur.Bu bağlamda Allah'ın onda ilk yarattığı şey onun Muhammedi nurdur.Dolayısıyla daha sonra yaratılacak olan ilk insan Adem, henüz yaratılmamış iken O'nun nuru yaratılmıştı.Bütün peygamberlerin , evliyanın ilim ve irfan kaynağı da O'nun nurudur. Daha geniş bir ifade ile tüm mahlukatın var oluş sebebidir.Daha sonra yaratılan Hz.adem bedenlerin, Hz.Muhammed ise ruhların babasıdır..Hallac'ın değişik bir şekilde yorumladığı Hz.Muhammed'in yaratılış biçimi ile Hz.Muhammed ile Allah arasındaki münasebeti ortaya koyan bu fikirler daha sonra mutasavvıflar tarafından geliştirilerek tasavvufun önemli esaslarından birisi haline getirilmiştir. Muuhammedi nur, zat'ın zat'a tecelli etmesinden başka bir şey değildir.Mahlukatın tamamı ondan zuhur ettiğine göre , o aynı zamanda varlığın temel kaynağıdır.Eğer o olmasaydı hiçbir şey olmayacaktı.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder