AŞK İLE YAPILANDA HATA YOKTUR

Cephede Efendimiz (sav)'e sahabeye(mücahitlere) namaz kıldırmakta idi. Naziat suresinin 23-24 ayetini okuyunca (Firavun adamlarına:Ben sizin a'la olan rabbiniz? ayeti geçince namaz safları arasında bulunan Hz.Ömer efendimiz tam bir huzur hali ile kendinden geçmiş vaziyette kılıcını çekerek ve saflar arasında dolaşarak avazı çıktığı kadar yüksek sesle:Vallahi ben o zamanda olsa idim bu kılıçla onun başını keserdim diye bağırmaya başladı.bir zaman sonra normale dönüp namazda olduğunu hatırladı kılıcını kınına koydu ve tekrar saftaki yerine geçti.Efendimiz cemaatle namazı bitirince bir kısım kimseler "Ömer bugün bizim namazımızı fesada verdi"deyince Cebrail (a.s) geldi:"Bugünkü namazınızın kabul olmasına sebep ; Ömer'in kendinden geçip Allah Teala sevgisinden, korkusundan ne yaptığını bilmeyip "Vallahi ben o zamanda olsam bu kılıçla onun başını keserdim" demesi Allah Teala'nın hoşuna gitti ve yanında en makbul oldu.buyurdu