ZİKİR ÜZERİNE

ZİKİR ÜZERİNE

“Zikir Allah’dan başkasını unutmaktır” denmiştir.”Unuttuğun zaman Rabbı’nı zikret”(Kehf 18/24) ayetinde “Allah’dan başkasını unuttuğun zaman onu gerçek anlamda zikretmiş olursun”denmek istenmiştir.Dolayısıyla zikrin kulu ulaştırması gereken nokta ,Allah’ı daimi anma halidir.Zikrin belli bir vakti yokur.”Btün ibadetlerin en üstünü olan namazın bile kılınmasının uygun olmadığı zamanlar var iken zikir her halükarda yapılabilir”denmiştir.”Onlar ayakta,otururken ve yanları üzerine yatarken Allah’ı zikrederler”ayeti de bu manaya delalet eder.İbni arabi hazretleri,Hz.Peygamber (s.a.v.)’in her anında Allah’ı zikrettiğini belirtmiştir.

Herevi (ö 1088)zikri gaflet ve Allah’ı unutmaktan kurtulmak olarak tanımlamış ve zikri üç kategoriye ayırmıştır.

Birinci derecedeki zikir övgü,dua ve riayet şeklindeki zahiri zikir

İkinci derecedeki zikir Hakk’a engel olan perdelerden kurtularak daimi huzur haline ulaşmayı ifade eden hafi zikir,

Üçncü derecedeki zikir de Hakk’ın kulunu andığnı bilmesi,kulun da kendi zikrini görmekten kurtulması olarak tanımlanan hakiki zikirdir.

Zikrin nihayeti zikrin,zakirin ve mezkurun bir olduğu bilinciyle kulun kendi zikrini görmemesi ve zikrinin mecazi olduğunu idrak etmesidir