İnsan dünya seyahatını bitirdiği zaman(öldüğü vakit)ondan şeriat ve tarikat kesilir.Zira,şeriat ve tarikat ahkamını icra edebilmek için cesed gerekli olduğundan cesed ölümle gitmiştir.Dünyada yaşarken,cesedine ,şeriatın ve tarikatın hükümleri ile muamele neticesi ruhuna,yani alem-i hakikata yükselme vaki olmuş ise ,ölüp cisim toprağa bırakıldığında o kimsenin çıkaracağı ses:
Yasin suresi 36/26-27 ayetidir:"Keşke Rabbimin beni ne şey sebebiyle mağfiret ettiğini ve beni mükerremlerden kıldığını bilseler idi".Bir başka "Keşke"sesini söyleyen de vardır.
Hakka suresi 69/25-29 ayeti:"Keşke benim kitabım verilmese idi ve ben hesabımı bilmese idim,keşke hesabım ve kitabım bitmemiş olsaydı,bana aid olan benlik beni kurtarmadı,benim tahakkümü nefsanim benden zail oldu"sözlerini söyleyen inkarcılar ve gafillerdir.Bunun için Rabbimiz buyurmaktadır:
Kehf ,18/110 ayeti:"İmdi kim ki rabbinin likasını ümid ederse ,ameli salip işlesin ve Rabbinin ibadetine hiçbir kimseyi ortak etmesin".İBADETE ORTAK ETME mevzuu bloğun önceki yazılarında işlenmişti.Özetle,ibadete ortak olan nefistir.Nefis,insanlar nazarında muhterem ve faziletli insan desinler diye ibadeti kullanır.Yahut Seçim meydanlarında Kur'an-ı Kerim öpülerek insanlardan dünyevi makam için kendilerini seçmeleri istenir.Din,dünya için kullanılır.İbadete ortaklık budur.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder