Sahabeden sabit bin Kays anlatmıştır.Bir seriyyeye çıkmıştık.Düşmanın casuslarını gördük ve kaçmağa başladık.Arkadaşlarımızdan birinin atı tökezledi.Atından uyluğunun üzerine düştü .Uyluğu kırılmıştı ve kemikleri sanki hurma çekirdekleri gibi parçalanmıştı.Onu bir ata bindirmek istedik, mümkin olmadı.Beni katl edin dedi.Çaresiz onu orada bırakıp gittik.Bir gün ve bir gece yol aldık.Bir de baktık ki o arkadaşımız arkamızdan yetiştiAyağı tamamen iyileşmişti.Sanki aradan bir sene geçmiş gibi iyileşmişti.O kimse bize şöyle anlattı:Beyaz ata binmiş bir kimse yanıma geldi.Elini uyluğuma sürdü ve bana meali şerifi (Eğer yüz çevirirler ise , de ki , Allah bana yeter.Ondan başka ilah yoktur, yalnız Ona güveniyorum, o arş-ı azimin rabbidir) olan Tevbe suresi 129.ncu ayeti kerimesini oku dedi.Okudum uyluğum iyileşti.
FE İN TEVELLEV FE GUL HASBİYELLAHU LA İLAHE İLLA HÜVE ALEYHİ TEVEKKELTÜ VE HÜVE RABBUL ARŞİL AZİM
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder