Rahman suresinde (O (Allah c.c) her an yaratma halindedir" KÜLLE YEVMİN HÜVE Fİ ŞE'N.Bu ayet dünyanın ve Varoluşun sürekli olarak tekamül ettiğini gösterir.Varlıklar saf ruh oluncaya dek, maden, sonra tedricen nebat, hayvan, insan ve melek haline yükselir
Bu fani hayatta vazifemiz, tüm varlığımızla Kainat'da , Tanrı'da var olan her şeyde bir araya gelmiş olduğumuzu anlamak ve hatta hissetmektir.Bizimle bu biricik Varlık arasında hiçbir ayrılık yoktur., biz sadece dünyadan ve "benim-dışımdaki" nden ayrılmış olduğumuzu vehmederiz.Esasen biz en aşağı seviyeye düştük, arzularımızı azdıran nefsimiz ve bedenimiz yüzünden ağırlaşıp hantallaştık, kendimizi özgürlüğe kavuşturmamız gerekiyor.İnsanoğlu , kendisini kesretaleminden Cenab-ı Hakk'a götüren yol üzerinde, kendisine ait durakta, Sevgilisi ile vuslata erişmek için olabildiğince hızlı ilerleme mesuliyeti taşır.
Aşk , beşeri varlığın benliğiyle Tanrı'ya ait olan vahdet alemini bağlayan tek bağ, tek köprüdür.Bu ilişkiyi kuvvetlendirebilmek için kal pve ruh Cenab-ı Hakk'a olan mutlak aşk'a dönüşmek zorundadır.Bu nedenle gayb aleminin perdelerini ancak azizlere ve Allah7ın dostlarına açar, zira onlar Allah aşkının ta kendileridir
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder