Aynı dine mensup insanlar içinde farklılıklardır.Meşrep, mezhep v.s gibi farklı davranış Yaratıcının muradıdır.Sosyal barışın teminatı olan , ilahi iradenin tüm insanları tek bir din üzere toplamayı murat etmemiş olmasıdır."Eğer Rabbin dileseydi yeryüzündeki insanların hepsi iman ederdi.Yoksa sen inanmaları için insanlara zor mu kullanacaksın?"(Yunus 10/99). bu mealdeki ayetler bir taraftan dini çoğulculuğun kaçınılmaz bir durum oluşuna işaret ederken , diğer taraftan insanın din gibi hayati bir tercih konusunda bil özgür bırakıldığı ve özgür iradenin ne denli önemli olduğunu anlatır.
Kur'an , Tevret ve İncilden bahsedip Yahudi ve Hırıstiyanların kendilerine inen vahiy ve ahkamla hükmetmesini emreden ayetlerin akabinde gelen "Her biriniz için ayrı bir şeriat , yol ve yöntem verdik.Şayet Allah dileseydi sizi tek bir ümmet yapardı.Fakat size verdikleriyle sizi denemek istedi.Öyleyse hayırlı işlerde birbirinizle yarışın.Hepinizin dönüşü Allah'a dır(Maide 5/48)
Toplumsal barışın gereği olarak dinler arası çoğulculuk mevcut olduğu gibi din içi çoğulculukta bir zarurettir.Müslüman toplumlar bu hususta daha hassas ve duyarlı olmalıdır.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder