Hünkar vefat ediyor.Yüzü peçeli, bir at üzerinde uzun boylu bir zat geliyor Hacı Bektaş'a..Cenazeyi yıkıyor, kefenliyor, namazını kılıyor, Kabre indiriyor.Toprağı atarken (Ya Gani, Ya Allah, Ya Hayy,Ya Allah,Ya Gayyum,Ya Allah,Ya Gaffar Ya Rahim) okuyarak mezara üflüyor.Atına binerek ayrılırken hünkara otuz sene hizmet eden Sarı İsmail, atın dizginini tutarak :
Ya Erenler.Yıkadığın, namazını kıldırdığın ve defnettiğin er hakkı için kimsin, yüzünü aç göreyim" demiş.Peçesini kaldırmış..Sarı İsmail görmüş ki Hacı Bektaş-ı Veli..Derhal kapanarak atının sağ ayağını öpmüş."Ben sana otuz senedir hizmet ettim.Nasıl tanıyamadım" deyip ağlamaya başlamış.Hünkar:"Er ona derler ki kendi cenazesini kendi yıkar, namazını kıldırır defneder" diyerek yüzünü örter ve atını sürer gider.
Hacı Bektaş-ıVeli'nin türbesinde 7 asırdan beri her sene meyve veren bir kara dut ağacı vardır,Horasandan gelme.Bu dut ağacının yaprağından bir parça yemeği tavsiye ederler.Bu ağaç için Hünkar:Buağaç dut verdikçe Anadolu bizimdir"buyurmuştur."Hepiniz bir olun ,Biriniz sır olun" buyurmuştur.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder