Yokluk aleminden varlık alemine gelen insan,geldiği bu yoldan habersizdir.Geldiği yollardan remz ve işaret kamilleri rehber edindiğin takdirde onlar bir başka akılla ve bir başka kulakla sana anlatırlar.Bu yolları,imtihanlardan geçmemiş,temmuz sıcaklarını görmemiş insanlara anlatmazlar.Bızler bu dünyanın nimetlerine ham meyva gibi sapına sıkı sıkı sarılmışız.Nasıl ki meyvenin olgunlaşması ve tatlılaşması için güneş sıcağı gerekli ise,insanda cezbe-i ilahi ateşiyle piştiği vakit,bu dünyadan göçmek,o sonsuz aleme ayak basmak ister.Olgunlaşmış meyvenin sapından kolayca ayrılması gibi,dünya hayatı tatsızlaşır.Dünyanın hazlarına iltifat etmez olur.
Uykuda rüyada olan kişiye,rüyasında birileri bir şeyler söyler.Halbuki ortada senden başka kimse yoktur.O şahsın vücudu yoktur.Senin vücudun vardır.Rüyada sana söz söyleyen kimse nerdedir.?Sendedir.Şahı velayet imam Ali efendimiz buyurmuştur:
"Senin ilacın sende olduğu halde bilmiyorsun; ve illetin sende olduğu halde görmüyorsun; ve sen bir cirm-i sağir olduğunu zum edersin.Halbuki alemi ekber sende muntavidir.Vesen öyle bir kitabı mübinsin ki , muzmer olan şey onun harfleriyle zahir olur; ve sen vücudsun ve nefs-i vücudsun; vesende mevcut olan şey, hasr ve ta'dada gelmez.Senin harice ihtiyacın yoktur; kitabı kainatta mastur olan şeyler hep senden huruc eder."
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder