fAKRI, suret ve ma'na fakirliği olmak üzere iki kısma ayırmışlardır.Tasavvufda asıl olan manevi fakirliktir.Ma'nen fakir olan , beşeri sıfatlardan sıyrılıp kendini bir şeye malik görmeyen kimsedir.Bunlar, sayısız mal , mülk ve mansıba sahip olsalar bile , hiçbirine gönül bağlamazlar, yani sahip oldukları mülkün v.s nin kulu olmayıp , onu kendilerine kul ederler.
Dane ve harman müstağni olanın gözünde birdir.
İnsanlar arasında meydana gelen huzursuzlukların kaynağını, masivaya karşı duyulan aşırı rağbet teşkil eder.Hakikat yolu karanlık ve aynı zamanda tehlikelerle doludur..İnsanların büyük bir kısmı, gerçeğe ulaşamadan , masiva tkuzaklarına yakalanırlar.Bu tuzakların insan ruhunda meydana getirdiği huzursuzluk cemiyete akseder.Busuretle fertler arasında birlik ve kardeşlik duuygusu , kısa zamanda basit çekişmeler le düşmanlığa dönebilir.Yaratılanı ,Yaratan'dan ötürü hoş görebilmek fakr sayesinde gerçekleşir.
Dünya lezzetlerinden tatmaya muktedir olduğu halde , hç birine iltifat etmemek ve kalbin bu husustaki meylini mahvetmektir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder