Usulca
Ne tohum farkındadır
Ne de sen farkındasın
Aslında
Ağaca durduğundan
Usulca
…
Bir tohum düşer toprağa
Tutunmak için hayata
Bir de bakarsın mahşeri bir kalabalık
Toplanıvermiş etrafında
Sura üflendi zannıyla
Aceleyle kalkıp, yattığı yerden
Koşar bu sırra
Kim bilir belki de o yaşanır
Bu derin heyecanda
…
Aşk ile filizlenmek sevdasıyla,
Küçücük tohumda,
Hayat verdiği ağacın,
Meyvenin ve hatta yaprağın dahi,
Kaderi yazılıdır aslında,
Sonsuzluğun kaderi,
Gizlenmiştir küçücük tohuma,
…..
Bir tohum düşünce toprağa
Erişir maşukuna
Hayatı okur sonra onda
Haykırır harfsiz söyleyişle sonsuzluğa
Sırrını açıklar cana
Sahi ben biliyor muyum
Okuyabilir miyim bu yazgıyı
Bilmem, kim bilir, belki hala çok uzakta…..
26.12.2015
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder