Kur'an da sivrisineğin misal gösterildiği belirtilmiştir.Sivrisinek en zayıf ve aciz yaratık olarak görürüz.Hususiyetlerini bilemeyiz.Üflediğimizde kaçar.Ancak vücudumuza konduğu yer,kan damarının yüzeye yakın geçtiği ince bölgeler olup hortumunu vücudumuza geçirip kanımızı emer.Genelde geceleyin iş başında olmakla insanın tatlı uykusunu bozar.Bu nedenle, sinek kovucu kimyasalları tüm insanlar kullanır.Sineğin vücudumuza verdiği acı, bedensel acılarımızın belki de en hafifidir ve nefsimiz bu acıya hiç razı olmaz.Hemen öldürmeye kalkarız.Acaba, sivrisineğe tahammül, sabrın en alt mertebesi midir?.Hatay Dörtyol'da türbesi olan Seyyit Ali Baba hazretleri ömrünün son dört yılında bahçe içerisinde bir hayma içinde yaşamıştır.Prostad ameliyatı sonucunda hiç ayağa kalkmamıştır.Gündüz ziyarete gittiğimizde yüzünde kara sinekler mevcut olup, sinek göz kapaklarının kapanış yerindeki göz yağını yemekle meşguldü.Sineği kovucu hiçbir harekette bulunmazdı.Şu sözü söylemişti:"Sineğin en sevdiği yiyecek insanın gözlerinden oluşan ve çapak dediğimiz gözyağlarıdır"
Bu sahne bir sabır sahnesiydi.Çok kolay görünsede buna dayanan kişi Binde bir bile değildir.Belki de Hak Teala'nın yarattığı bir mahlukuna nefsinden ferağat ederek en sevdiği bir yiyeceği ikram ederek memnun etme gayretiydi.
Bu hal, bugünün nesline hayal gibi görünür.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder