TASAVVUF/ALVARLI EFE

 Alvarlı Efe hazretleri bu yolu nasıl anlatmakta:

TASAVVUF SAFİ DİLDEN HAZRET/İ ALLAH'A DÖNMEKTİR/ TASAVVUF ISTILAHATI İLE SANMA ÖĞÜNMEKTİR.

TASAVVUF EMRİ BİLLAH İLE DAİM OLMAK ELBETTİR / YALINIZ SANMA ELFAZ U İBARAT BEĞENMEKTİR.

TASAVVUF HASBETEN LİLLAH BULURSA EHLİNİ SÖYLER / NUKUŞATI MAKALATI MAKAMAT MI GÜVENMEKTİR.

DOĞ4AR HAVF-İ HUDA'DAN İLMİ HİKMET KALB-İ AGAHE / GÖNÜLDE İNZİVA EYLER MUHABBETLE TÖKÜNMEKTİR.

BU YOLDA KETMİ ESRAR EYLEMEK AĞYARDAN FARZDIR / CEHALET PERDESİNE ZAHİREN VALLAH BÜRÜNMEKTİR.

TASAVVUF SIRRINI NA-EHLİNE NEŞREŞLEYEN ZALİM / VERİP NAMUSUNU AĞYAR ELİNE KARE DÖNMEKTİR.

TASAVVUF HÜSHALARI VAR YİNE ERBABINA MAHSUS / HARAMDIR MÜBTEDİLERE HARAM İLE SÜRÜNMEKTİR.

SABİLERE TEZEVVÜC LEZZETİN SÖYLEYEN AHMAKLAR / HAKİKATDE OLUP SARIK ZAHİR SADIK GÖRÜNMEKTİR

GÖRÜNMEZDEN MUKADDEM MİHR-İ MANA KALB-İ TALİBDE / 

GÜNEŞDEN BAHSİ KILMAKLIKHAYASIZLARDAN OLMAKTIR.

NİCE YÜZBİN MAKAMATI TERAKKİ EYLESE AŞIK / TASAVVUF NEŞRİNE MEMUR OLUR MU BUNU BİLMEKTİR.

bU DİNİN AZAMI ŞARTI KIYAS-I NEFS Ü İNSAFDIR / YERİNDE SAMİT Ü SABİR BU BABDA RAHI ALMAKTIR

MUTASAVVIF MÜTEVAZİ OLUR KOR YERLERE YÜZLER / DAYATIP LÜTFİ MEVLA'YA İİMAN İLE SEVİNMEKTİR.

Bu  söyleşinin bugünkü dildeki karşılığı şudur:

Tasavvuf saf , temiz bir gönülle Allah'a dönmektir.Tasavvuf terimleri üzerinde bilgiçlik taslayıp kibirlenmek değildir.

Tasavvuf , Allah'ın emrinden bir an için olsun gaüfil olmamaktır.Tasavvufi metinler okuyarak onlar üzerinde tartışma ve kiritik yapmak değildir.

Gerçek mlutasavvıf , tasavvufi konuları , sırf Allah'ın rızasını gözeterek konunun ehli olan kişilere konuşur.Gösteriş olsun diye ulu orta, her yerde, herkesle konuşmaz.

Hikmet uyanık müminin kalbine Allah korkusuyla dolar.O kimse gönül dünyasında derinleşir ve onu muhabbetle doldurma çabasındadır.

Ağyara söz vermemek tasavvuf yolunun asla vazgeçilmez düsturudur.Ağyar karşısında bildiğini bilmezlenerek cehalet perdesi ile gizlenmek gerekir.

Tasavcvufun ince nazik konuların ehil olmayanlara anlatmaya , öğretmeye kalkan kimse ; namusunu başkalarına menfeat karşılığı peşkeş çekene benzer.

Tasavvufi eserleri mütalaa etmek erbabına mahsustur.Belli mertebede ilmi, manevi seviyeye ulaşmamış kimselerin bu eserlerden okuması doğru değildir.

Büluga ermemiş çocuğa cinsel hazzı anlatmaya çalışmak ahmaklıktır. Erbabına ait bir metaı , erbab olmayan biri sahiplenmeye teşebbüs ederse o, kendine ait olmayan bir şeyi almış yani çalmış olur. Çalıntı meta ile kendini değerli göstermeye çalışması da ayrıca çirkinliktir.

Maneviyat güneşi kalbinde görmeden, güneşten bahis açmak hayasızlıktır. Yüzbinlerce makamı geçse bile aşık-ı sadık olan kimse , tasavvuf ilmini öğretmeye yetkili olup olmadığını düşünür.

Bu dinin en önemli şartı kıyas-ı nefis ve insaftır.Yerine göre susmasını bilen , sabırkla yol almaya gayret eden kimse olmalıdır.

Mutasavvıf tevazu sahibi olmalı, yüzünü yere koymalıdır.Allah'a dayanarak, kendisini iman sahibi kıldığı için O'na şükretmeli ve buna sevinmelidir.  

.