Tasavvufi Istılah Olarak Ricâlu’l-Gaybın Tanımı “Sözlükte “erkek, mert ve yiğit” anlamlarındaki racül kelimesinin çoğulu ricâl ile gayb kelimelerinden oluşan ricâlu’l-gayb tabiri Farsça’da merdân-ı gayb, merdân-ı Hudâ; Türkçe’de gayb erenleri, üçler, yediler, kırklar şeklinde ifade edilir. Ricalu’l-gayba Arapça’da mestûrûn, mektûmûn, ahfiyâ (örtülü, gizli ve saklı olanlar) gibi isimler de verilir. Ricâlullah kavramı ricâlu’l-gaybdan daha geniş kapsamlı olmakla birlikte ricâlu’l-gayb yerine de kullanılmaktadır.” 72 Tasavvuf düşüncesinde dünyayı idare ettikleri kabul edilen sûfiler topluluğuna verilen bir isim olan ricalu’l- gayb terimi, gayb adamları, gayb erenleri manasına gelmektedir.73 Tasavvufî irfanda bu, manevî halleri gizli olan ve Allah’ın temsilcileri olarak görülür dünyayı yöneten, böylece kendi kozmik ve insanî fonksiyonlarını icra eden kimselere işaret etmektedir.74 Ricâlu’l-gayb kavramı, arzda ve semada yerlerini Hakk’tan başka kimsenin bilmediği, alçak sesle konuşan, utangaç, yeryüzünde vakârla yürüyen, kendisine rastlayanlara selam verip geçen ve huşû içinde yaşayan veliler zümresini ifade ederken, bir başka anlama göre de, bilgilerini ve rızıklarını şehâdet âleminden değil, gayb âleminden alan veliler topluluğunu ifade etmektedir. Yine ricâlu’l-gayb tabirinin, cinlerden mü’min ve dindar bir zümreyi anlatmak için kullanıldığı belirtilmektedir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder