SOHBET

Sual – Ebedî sarhoş olmak için çok mu içmeli? – Azar, azar. Hep birden içmeye insanın havsalası tahammül etmez. Bu sözleri 20 sene evvel, siz kabul eder miydiniz? Sual – Hayır. – Ben de öyleydim. Develioğlu’nun sözlerini hazmedememiştim. Sonradan tasavvuf şairlerinden bazılarının eserlerini okuyunca, bunların sözüyle Develioğlu’nun sözlerinin aynı olduğunu anladım. Daha, geride, şimdi hazmedemeyeceğimiz birçok şeyler var… Anlayışımız büyüdükçe hazmımız kolaylaşır. Bizim aklımız bir damla suya benzer. Bir damla su kayık taşıyabilir mi? Bu yolda nice havsalalar yanmış, patlamıştır… Sual – Çok doğru. Sofradaki yemekleri birdenbire yesek ne hâle geliriz… – Dünyadaki mahlûkattan çabuk büyüyenler çabuk ölürler; ömürleri az olur. Yavaş yavaş büyüyenler çok yaşar. İnsan yavrusuna bak, ne kadar zor büyüyor. Sual – Kolaylaştırmak elinde değil mi? – Geçtikten sonra kolaylaşır. Demin dedik ya, yumağı bir kere tutturduk mu, ondan sonrası kolay. Birgün tarp! bir âleme düşeriz ki orası bildiğimiz anladığımız gibi değilmiş. Mevlânâ’nın bir sözü var: (Îmân zannettiğimiz şeylerin küfürden başka bir şey olmadığı; küfür zannettiğimiz şeylerin de îmân olduğu anlaşılmadıkça Allah’ın hiçbir kulu hakîki mânâsıyla Müslüman olamayacaktır!) diyor. Doğru söylemiyor mu? Şu konuştuğumuz şeyler eski inanışınıza göre küfür değil midir? Sual – Evet. – Din de büyüyor, tasavvuf oluyor. Din esasında tasavvuf ama biz anlamıyorduk. Din büyüyüp küçülmez de; bizim anlayışımız büyüyor; bu suretle dinin tasavvuf olduğunu anlıyoruz.