AKLIN İKİ TÜRÜ

Akıl ikiye ayrılır.Aklı meaş,akl-ı mead.Aklı Meaş, bu dünya işlerini düşünür.Yeme,içme,kazanma v.sMeaş aklın maneviyattan haberi yoktur.Onun şehvet ve şiddet olan iki ordusu vardır.Şehvet nedir? Şehvet ihtiyaçlara karşı insanın yönelme durumudur.Barınmaya, üremeye, beslenmeye karşı duyulan aşırı ilgi de şehvettir.Aklı Meaşın ikinci olgusu şiddettir.Şiddet ihtiyaçların korunmasını sağlar ama bizde yalan,kin,nefret , hırs gibi negatif hisler uyandırır.Bu negatif seviyede yaşayan kişiler emmare nefis seviyesinde oluyorlar.Aklı Meaş da kalırsak nefsi emmarenin kontrolündeyiz.Nefsi emmare bizde hayvandan da aşağı bir durum yaratır.Hayvan ihtiyacını temin eder gider.Ancak insan doyumsuzdur;hep daha fazlasını ister, hep aşırıya gider. Nefsi emmareden kurtulmak isteyen kimse üst akıldan el tutması gerekir.Bir el tutmadan nefsi emmareden kurtulmak milyonda birdir.Bu, Manevi bir geleneğe bağlanmak suretiyle değişim yaşamak demektir.El almak, el tutmak bir kıble edinmek demektir.Bir üst aklın cazibesine girmeden kötü ahlaktan kurtulmak mümkün değildir. iKİNCİ AKIL aKLI mEAD'DIR.Bu dünyaya geldik gidiyoruz,sonun ne olacak?sorusuyla bu akıla girilir.Sonunu düşünen ahiret aklıdır.Aklı meadda ilerledikçe akl-ı selime ulaşırız.Buradaki akıl selamete erer Hakk'a teslim olur, zuhurata tabi olur.,tecellilerin farkına varır, huzur bulur.Bu akıl ielerledikçe Aklı nurani meydana gelir Bu akıl seviyesinde ilahi sevgi oluşur.Daha sonra bu akıl aklı ruhpaniye dönüşürBuradaki ruhsallık içselleştirilirse aklı sultaniye ulaşılır