MANEVİ MÜREBBİNİN GEREKLİLİĞİ(KİTABÜL MEVAFIK)

 "Ey imân edenler! All h'dan çekinin ve O'na yaklamaya bir yol arayın! Ve O'nun yolunda cihâd edin! Belki felâh bulursunuz" [Yâ eyyühelleziyne âmenûttekull he vebteg ileyhil vesiylete ve câhidû fî sebîlihî lealleküm tüflihûn] (V/35) Bu âyette bilgiye yönlendiren seyr-i sülûk hakkında bir ipucu bulunmaktadır. Öncelikle, All h imân edenlere Kendisi'nden çekinmelerini (yâni takvâ'yı) emret mektedir. Bizde [yâni ehl-i tarîk'de], bu, Târikat'ta her tekâmülün temeli ve Tahkîk Makmı'na erimeye müsaade eden anahtar olan Tövbe Makmı denilen makma te kbül etmektedir. Bu makm kime ihsân edilmi se hedefe vâsıl olması da ona ihsân edilmi tir; ve bu, kime reddedilmi se hedefe vâsıl olması da ona reddedilmi tir. Mür idlerden birinin de demi oldu u gibi: "Hedefe [vusûl'e] ulamayanlar usûle uymamı olanlardır". Daha sonra All h bizlere: "ve O'na yaklamaya bir yol [vesiyle] arayın!" yâni bütün artlarına uyarak Tövbe Makmı'na hâkim olduktan sonra yaklamaya bir yol arayın demektedir. te bu vesiyle: tarîkat eceresi hatâsız, seyr-i sülûk hakkında ol sun rfân'a erimeye engel olan nâkısalar hakkında olsun gerçek bilgi sâhibi, bunların ifâsı hakkında bizzât denemi oldu u bir ilme, uygun bir mizac ve ilâçlara sâhip o lan bir mür iddir. Ehlull h arasında, rfân Yolu'nda bir vesiylenin yâni bir mür idin elzem oldu u hakkında mutlak bir icmâ' vardır. Kitaplar, en azından vâridât, tecellîyât nûrları ve vâkı'ât zuhur etmeye ba la dı ı andan, ve dolayısıyla da mürîde bütün bunların hangilerinin kabûl edilebilir ve hangilerinin de atılması gerekti i, hangilerinin sa lıklı [rahmânî] ve hangilerinin de sa lıksız [eytânî] olduklarının açıklanmasının elzem oldu u andan i'tibâren böyle bir mür idden vaz geçilemeyece ini ifâde etmektedirler. Buna kar ılık seyr-i sülûkun ba ında mürîd takvâyı ve mânevî cihâdı genel hatlarıyla anlatan kitaplarla iktifâ ede bilir. "Ve O'nun yolunda cihâd edin!": bu, bir mür id bulduktan sonra cihâd etmek emridir. Bu bir mür idin idâresi altında ve belirli kurallar uyarınca yürütülecek olan özel bir cihâddır. Bir mür id olmaksızın yürütülecek olan cihâda, pek ender hâricin de, güvenilemez, çünkü tek bir ekilde yürütülen tek bir cihâd yoktur. nsanların isti datları de i ik, mizacları ise biribirlerinden çok farklıdır; ve böyle bir ey birine ya rarlı olurken bir di erine zararlı olabilir. 197. Mevkıf