Kitabül Mevakıf isimli eserinden:
"Allah beni vehmi benliğimden kurtararak hakiki benliğime yakınlaştırdı.Ve Arz'ın gözden kaybolması Sema'nınkini de peşinden sürükledi.Küll ve cüz artık birbirinden ayırt edilemez oldu.Dikey ile yatay mahvoldular.Nafile ibadet farza rücu etti.renkler7 ise başlangıçtaki saf beyazlığa döndü.Manevi seyahat menzilini erişti de O'ndan başka ne varsa helak olup gitti.Her izafet, her vecih, her bağlantı yok olmuş olduğundan başlangıçtaki hal geri geldi. "BUGÜN BEŞERİ NESEBİNİZİ ZELİL, ZAT'IMINKİNİ AZİZ KILDIĞIM GÜNDÜR"
Sonra bana Hallac7ın sözü söylendi, şu farkla ki ben onu dile getirmeden bizzat O bunu benim için telaffuz etti.Bu söz ancak ona layık olanlarca anlaşılıp kabul edilecek bir sözdür.; cehaletin galebe çaldığı kimseler manasını bilmediklerinden bunu reddederler.
Bu sözlerin yorumu şöyledir:
Allah beni nefsimden kurtardı."Ölmeden evvel ölünüz" sırrına ağah olunca da beni gerçek benliğim olan , ama nefsin tasallut ve hileleri dolayısıyla idrak edememekte olduğum Zatı'na yakınlaştırdı.Hasret bitmiş , katre Umman'a ermişti.Böylece şehadet alemi gözlerimden ve idrakimden silinmiş , ruuhani ve beşeri arzu ve isteklerim de kalmamıştı.Cenab-ı Hakk bütün nafile ibadetlerimi farz ibadetler gibi kabul etti.Bütün tecelliler, batınlarındaki saf Nur 'un ziyasının kudretiyle silinip helak olmuşlardı.Miracım menziline erişti.Artık O'ndan başka hiçbir şey yoktu.Artdık Ezel'de idim.Bütün beşeriyetim ifna olmuştu.Katre'nin Umman da erimesiyle yalnızca Zatullah vardı ve başka hiçbir şey yoktu.Tamn katrem, Zat Ummanında ifna olurken büyük bir neşeyle Enely Haükk diye nida edecektim ki altı cihetten yankılanan "Enel Hakk" diye bir nida duydum.Ben onu dile getirmeden O bunu benim için telaffuz etmişti.Miracı yaşamayan bu sözü nasıl idrak edebilir ki?"
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder