İYİLİKTE ÖLÇÜ

BİR KELEBEĞİN DERSİ Bir gün kozada küçük bir delik belirdi.Bir adam oturup saatlerce kelebeğin bedenini bu küçük delikten çıkarmak için gösterdiği çabasını seyretti.Ardından sanki ilerlemek için çaba harcamaktan vazgeçmiş gibi geldi ona,sanki elinden gelen her şeyi yapmış ve artık yapabileceği bir şey kalmamış gibiydi. Böylece adam kelebeğe yardım etmeye karar verdi.Elinde küçük bir makasla deliği büyütmeye başladı.Bunun üzerine kelebek kolayca dışarı çıkıverdi.Fakat bedeni kuru ve küçücük, kanatları buruşuk buruşuktu.Adam izlemeye devam etti.Çünkü her an kelebeğin kanatlarının açılıp genişleyeceğini ve bedenini taşıyacak kadar güçleneceğini umuyordu, ama bunlardan hiçbiri olmadı! Kelebek hayatının geri kalanını kurumuş bir beden ve buruşmuş kanatlarla yerde sürünerek geçirdi.Ne kadar denese de asla uçamadı.Adamın iyiniyet ve yardımseverliği ile anlayamadığı şey , kozanın kısıtlayıcılığının ve buna karşılık kelebeğin daracık bir delikten çıkmak için göstermesi gereken çabanın,Allah’ın kelebeğin bedenindeki sıvıyı onun kanatlarına göndermek ve bu sayede kozanın kısıtlayıcılığından kurtulduğu anda uçmasını sağlamak için seçtiği yol olduğuydu. Bazen yaşamda tam olarak ihtiyaç duyduğumuz şey çabalardır.Eğer Allah (c.c) yaşamda herhangi bir çaba olmadan ilerlememize izin verseydi, o zaman bir anlamda sakat kalırdık.O zaman olabileceğimiz kadar güçlenemezdik, asla uçamazdık. “Güçlü olmak istedim ve Allah (c.c)beni güçlendirmek için zorluklar yolladı. Bilgelik istedim ve Allah (c.c) çözmem için sorunlar yolladı. Başarı istedim ve Allah (c.c)bana çalışmam için zeka ve kas gücü verdi. Cesaret istedim ve Allah (c.c)bana üstesinden gelmem için gereken sorunlar verdi. Sevgi istedim ve Allah c.c) bana yardımcı olmam için sorunlu insanlar yolladı. İstediğim hiçbir şeyi elde edemedim ama ihtiyaç duyduğum her şeyi elde ettim.