muhyiddin İbni Arabi'nin bir kitabında bir hikaye anlatılır.Bir şeyhin güvenilir olduğunu idida eden bir müridi var idi.Şeyh onun güvenilir olmadığını biliyordu.Mürnid ise şeyhin kendisi hakkında yanıldığını iddia ediyordu.Biur gün şeyhe gelerek ve emaneti koruyacağına söz vererek kendisine esrarı ilahiyeden bazı şeyer göstermesini istedi.Bunun üzerine şeyh müridlerinden birisini alıp bir odaya gizledi.Sonra bir koç kesip çuvala koydu.Tam bu sırada kendisinin güvenilir olduğunu iddia eden mürid içeri gir.Şeyhi, elinde bir bıçak, önünde kanlara bulunmış bir çuval görünce hayretler içinde sordu:" EFendim nedir bu haliniz?" Şeyh gizlediği müridini kastederek " Falan beni kızdırdıBen de- nefsinin hevasını kastederek-onu öldürdüm" dedi.Böylece şeyh yalan söylemiş oldu.Fakat mürid olayı olduğu gibi kavrayamadığı için , öldürülen çuval içine konulanın , ismi zikredilen mürid olduğunu sandı.
Şeyh :" İş bu bir emanettir.Bunu benim için gizli tut ve gel kesilip çuvala konan cenazeyi beraber defnedelim" dedi ve beraberce çuvalı içindeki ile birlikte evin içine çukur açıp defnettiler.Şeyh bu davranışı ile müridi imtihan etmek ve ne kadar güvenilir olduğunu ortaya çıkaracak bir iş yapmak istiyordu.Sonrasında saklanan müridin babası gelip oğlunu sordu Şeyh ona çocuğun yanımda duruyor" dedi.Adam çekti gitti.İmtihana tabi tutulan mürid, bu işe tahammül edemeyerek bu müridin babasına :"Şeyhin oğlunu öldürdüğünü e beraberce defnettiklerini" haber verdi.Bunu duyan adam, devrin hükümdarına şikayetçi oldu.
Hükümdar şeyhin güvenilir olduğunu biliyordu, bu konuda biraz duraksadı sonra şeyhi sorgulamlak üzere bir hakim ve fukahadan bazı kimseler gönderdi.O imtihan edilen mürid de şeyh hakkında ileri geri söylenip duruyordu.Durumu öğrenmek üzere çuvalı çıkarmak zorunda kaldılar.Bogazlanıp çuvala konan nesnenin bir koç olduğunu gördüler.Daha sonra gizlenen müridde gizlendiği yerden çıkıp huzura geldi.Kendisinin emin olduğunu iddia eden mürid rezil oldu, ancak bu konuda son pişmanlık fayda vermedi.İbni Arabi hazretleri anlattığı bu hikayeden sonra zikretmiştir ki:Sırlar ancak emin kimselere verilir ve nurlar ancak edepli olanlara akıtılır.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder