Ariflerden
biri demiştir ki:İman kalbin zahirinde olunca kişi ahireti de sever dünyayı
da.Bazen Allah ile bazen nefsiyle beraber olur.İman kalbin içine girdiği zaman
ise kul dünyadan soğur. Heveslerini terk eder.Bu mertebeye ulaşmak ,ancak ilahi
bir cezbe ile ve kamil bir mürşidle beraber olma sayesinde gerçekleşir.
Hafız
şöyle der:
Ben anka nın esas menziline kendi
gayretimle yol almadım
Bu merhaleyi Süleyman(a.s)’ın kuşuyla
kat ettim.
Bu
yolun şartlarından biri de kendisiyle hemcins olmayanlarla beraber olmaktan
kaçınmaktır.Çünkü bu beraberlik çok etkileyicidir.Kaybedenler hep heveslerine
ram oldukları ve inkarcılarla beraber bulundukları için kaybetmişlerdir.Artık
hak ve işin hakikatı apaçık ortaya çıktı.”Haktan sonra sapıklıktan başka ne
vardır?”.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder