KUTBİYYET BAHİSLERİ

Devrin kutbu olan GAVS’in bulunduğu şehir Mekke’dir.Kabe-i Muazzama onun cesedi hükmündedir.Kabe’nin halkı O’nun kalbi sayılır.Abdülkadir Ceyli (k.s.)şöyle buyurur:”Kutub için on altı alem vardır.Dünya ve ahiret , onlardan  bir tanesidir.”

Şeyhül Ekber ibni Arabi hazretleri:”Devrin kutbu hariç,halvet hali ancak kişinin istidatı nisbetinde olur”Uzaklığa gelince ;bu da mahlukattan bir kimseyi Hakk'a taatten ve ibadetten uzaklaştırmasına bağlıdır.Başka bir şey yoktur.

Şeriat ehli ile konuşurken dilinize hakim olunuz.Zira onlar esma ve sıfat huzurunda kapıcıdırlar.

Veliler ile otururken  de kalbinizi korumak size düşer.Zira bunlar da Zat huzurunda kapıcıdırlar.

Sonra sakının , siz olasınız, bildiğiniz kelamcıların sözüne dayanarak veli kulların inancını ve görüşlerini tenkide yeltenmeyiniz.Onlara karşı edepsizlik etmeyiniz.Zira Evliya itikadı mutlaktır ve mücerrehtir.Herhangibir kayda bağlı değildir.İlahi arzuya göre her an değişebilir.Hatta değişir bile.

Hz.Abdülkadir gaylani (k.s.)oğluna yapmış olduğu vasiyetnamede şöyle buyurur:

“Velilerin ve meşayihin(şeyhlerin)sözlerine teslim ol.Onların haline rıza göster.Sakın karşı gelme.Muhakkak ki yaptıkları ve işledikleri işlerinde büyük hikmetler gizlidir..”

Allah velilerinin yanına edep ile giriniz.O sizi dış görünüşünde hoş ve güler yüzlü karşılasa bile ,onların kalpleri sahiplidir.Nefisleri tam bir mahkumiyet altındadır.Akılları bildiğiniz akıl gibi değildir.Kendisi dahi dıştan göründüğü gibi değildir.

Çok önemlidir ki ,edebinize dikkat ediniz.Çok küçük gördüğünüz bir saygısızlığa bile darılabilirler.

Allah azimüşşan onların arzusunu,sonra sizde infaz eder.

Ve manevi tokada sebeb olur ki ,bu tokadın sedası yoktur,devası yokdur,davası yokdur.

Bilinmelidir ki herkes ilmine ve haline göre konuşur.Yine bilinmelidir ki ,her zat makamının mağlubudur.

Hak dostlarından Maruf-u Kerhi şöyle buyurmuştur:”Bizim için Hak katında  bir derece ve  makam yoktur.”Sonra kendisine “Meratip makamınız da yokmudur?”denince ,”Evladım ! bizim kat edeceğimiz makam kalmamıştır”buyurmuştur.

Birer hale cihanın halkı bir bir razı oldular

Benim bir hale meylim yok.Hakk'ın bilmem nesiyim ben

Ne Mısrı’yem ne Mehdi’yem ne İsa’yım ne insanım

Bu yanan daima şemin veli,pervanesiyim ben

Niyazi-i Mısri(k.s.)