YOL EHLİ KİŞİLERDEN MUHABBET MEŞREPLİ VELİLER

MECZUB-I SALİKLER;Seyrü süluk ile cezbeye erenlere meczub-ı salik derler.Bu meşrep Tanrı katında makbuldür.İlahi aşk cezbesi erişince ,cezbeli saliki riyasız süluk ettirip Tanrı’ya ulaştırır.Bunlar aşk ile süluk eylerler.Bunlar da her an Tanrı’ya seyir halindedirler.Eşya alemindeki oluşumlar onlara engel olmaz.Allah aşkı bunlarda galip olmuştur.Bu kişiler önce o aşk ile benliklerindeki masivayı gidermişler ,aşk ile nefsi vücutlarını yok edip hakkani vücud bulmuşlardır.Bunlara Tanrı’nın en seçkin velileri derler..Saliki Tanrı’ya bu kişiler ulaştırabilir.Cenab-ı Hakk’ın Kur’an da “Evliyaullah”dediği bu veliler,irşad göreviyle emrolunmuştur.Bunlar kamil birer vücut olup ,Tanrı’nın cemalini gören gönül gözü açık Hak arifleridir.Dünyadaki mevki ve makam sahipleri bunları tanıyıp anlıyamazlar.Bunların çoğu halk tarafından tanınmazlar.

KÜMMELİN VELİLER içinde mürşitler ,en kamil insanlardır.Bu mürşitlere erenler Tanrı’ya vasıl olur.Kümmelin makamında olan veliler daima Resulullah’ın mübarek ruhuna nazar ederler.O Ruh ,zat-ı uluhiyyetin aynasıdır.Bu zat aynasından Zatullah’ı müşahede ederler.Müşahededen bir an olsun ayrılmazlar.Didar ehli olan bu veliler,halk tarafından ,halktan birisi zannedilirler.Dış görünüşleri böyledir.Lakin Tanrı’nın gizli kullarıdır.Halktan kimse onların veliliğini bilmez.Eşya onlara perde olmaz.Yedi kat gökte ve onlardan hiçbir şey gizlenmezBunlara ayrıca EFRAD da derler.Bunlar dilerse şarka,dilerse garba giderler.Himmet dileyenlere o anda himmet ederler.

İşte irşad ile görevlendirilen bu kamil mürşitler ,kümmelin içind en yüceleridir.Tasavvuf ehli bunları,Hak ehli,Kamil insan veya Tanrı’nın gavsı diye adlandırır.

Kamil insanlar için bin makam vardır.Bu makamların ilki kerametkabul edilen harikulede şeylerdir.İkincisi sıfat hallerinden başka olan Zat tevhididir.Bu makamları geçen kamil olur.Kudsi ruh olan aslına kavuşur.Hangi salik bunlara yoldaş olursa ,onlar da arif olurlar.Bunların çoğuna ilahi tasarruf verilir,istediklerine şefeat ederler.Her birisine ,yetmiş bin kişiye şeeatçı olabilme yetkisiverilir.Salike ihimmet nazarı ile baksalar velayetten bir işaret erişir

Muhammed meşrepli veliler iki kısımdır.Bunların bir kısmına cezbe süluktan önce gelir .Meczub-/u Salik denilen’e cezbe süluktan önce,salk-i meczup denilene ise cezbe süluktan sonra erişir.Bunlar Tanrı ilminde irşad ehli, hem de anadan doğma velidirler.Adem,bunlara ulaşıp eksik iken tamamlanan kişiye denir.Velayet nuru en son bunlarda tecelli etmiş,saadet sabahı bunlardan doğmuştur.Bunlar “Sizin yaratılmanız  ve diriltilmeniz , ancak tek bir kişinin yaratılması ve diriltilmesi gibidir”(Lokman 28) ayetiyle belirtilen ilahi hayatla hallenmişler ve “Ey Rabbimiz ,bize gökten bir sofra indir..”(Maide/114)diye ,irfan sofrasından gıdalanmak için niyaz etmişlerdir.

Arşı azam denilen yüce arş bunlara mekteptir.Daima diri olan ve en iyisini bilen Tanrı bunlara ilim öğretir.Bunların hocasının Tanrı olduğunu bilmek gerekir.Bunlar ,dışlarından “allemel-esma”(Adem’e isimleri öğretti)(Bakara/31)ayetinde geçen esma ilimlerinden söz ederlerse de, asıl maksatları,”Ona katımızdan bir ilim öğretmiştik”(Kehf 65)ayetindeki ledün ilmidir.Bunlar bazen cem makamına yükselip Tanrı’nın arşında gezinirler,bazen de farka gelerek yeryüzünde seyran ederler.Bunların görünüşlerine bakanlar beşer cinsinden herhangi birisi sanırlar.Halbuki bunlar ,meleklerin bile himmet umdukları kişilerdir.Bazen vahdet,bazen hayret ve bazen de vuslat halinde olan bu kişilere göre birleşme(cem) ile ayrılma(fark) aynıdır.Bunlara göre yakın ve uzak birdir.Tanrı aşkı bunların her an binip seyran edebileceği hazır bir Burak’tır.

Bu kamil insanlar ;Tanrı aşkını zevk haline getirdikten sonra saliki İsm-i Azam ile irşad ederler.İsimleri kendilerinde toplayan ,Her şeyi Tanrı’nın nuru ile görenler bu kamillerdir.Bunlar, zat isminin mazharıdır.Zat nuru bunlara tecelli etmkiştir.

Cihanın Kutbul aktabı bu kişilerden biridir.O zat her an Hakk’ın huzurunda olup , daima müşahede halindedir.İlahi feyz O’na , Ahmed’in nurundan erişir.Veliler de feyizlerini.Ahmed’in nurundan feyizlenen kutubdan alırlar.”Bilsin ki insan için kendi çalışmasından başka bir şey yoktur”(Necm 39)ayeti üzerine yapılan çalışma ile bu Tanrı yolunda en sonunda ulaşılacak makam , Ahmed ismiyle ifade edilen Ahadiyettir.Ahmed ismindeki mim, Muhammed’in zahirine, Ahad’da batınına işarettir.