Yolculuk meşakket demektir.Bu güç seferler sırasında, insanın ahlakı ve iç yüzü tamamen meydana çıkar.Yolculuk insanın mihengi olur.İnsan bahil, cimri midir, sahiv cömertmidir.Nefsini seviyor, kardeşinimi seviyor ; fedakar mı bencil mi; masraf çıkınca "Benden olsun yahu , rica ederim" mi diyor yoksa yan mı çiziyor.
Hz.Ömer efendimizin hilafeti sırasında Mahkemeye gelen bir sahabinin davası var.Hz.Ömer bu zattan , onu tanıyan iki şahit getirmesini istiyor.Sahabi iki kişi geliyor.Hazret-i Ömer onlara soruyor:
"Bu kardeşinizi nasıl bilirsiniz?"
"İyi biliriz efendim"
"Peki kendisiyle yolculuk yaptınız mı? ."Hayır"
"Komşuluk ettiniz mi?"."Hayır".
Para işi, ticaret yaptınız mı?"."Hayır". deyince "Yolculuk, komşuluk,para ve menfeat işleri inisanın ayar taşıdır, mihengidir.Ahlakını, iç yüzünü , asıl değerini ortaya çıkartır...Peki , nasıl onun için ,iyidir deyiverdiniz?"!
"Efendim , kendisini her zaman mescidde görüyoruzda ondan" deyince Halife:"Evet , mescide gelmek , insanın bin tane vazifesinden bir tanesidir.Çok güzel bir adettir.Sünnete ittibadır.İyidir, hoştur.Ama şu var ki , mescide girmek parayla değildir..Cenab-ı Peygamber buyurmuştur:"ED-DİNÜ EL-MUAMELE Din tatbikattır, onun bütün emir ve yasaklarını hayata tatbik etmektir.Asıl olan hayattaki davranışların , doğru , adil ve ahlaklı olmasıdır.Bunun için yolculuk, komşuluk ve para işleri , Müslüman'ın doğruluğunun ölçüsüdür.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder