kAİNATTA SİMALAR GİBİ , USLÜP VE İFADELER, MİZAC VE MEŞREPLER GÖRÜŞ VE İNANÇLAR DA AYRI AYRI OLUYOR.şİİR VE ŞAİRLER DE BU KAİNAT-ŞÜMUL NİZAM ÇERÇEVESİNİN İÇİNDE BULUNUYOR.Bazı şiir hisse hitap eder, bunlara lirik şiir denir.Bazısı ruha hitap eder bunlara manevi ve tasavvufi şiirler denir.Bazısı da akla hitap eder buna da felsefi şiirler denir hikmet ifade eden şiirlerdir.
Mütenebbi'nin divanında bir şiir:"Zelil olan kimseye zillet kolay gelir.Ölmüş bir insanın aldığı yaradan acı duymaması gibi.."
Zelil' e zillet kolay gelir.Bir fert yahut millet veya devlet, bir kere zelil olmaya görsün! Zillete düşen ancak düştüğü bu zillet halinden utanmayan, acı duymayan , izzeti nefsini kaybetmiş, aşkını yitirmiş, gayesi kalmamış hedefsiz bir varlık , bir kalabalık haline gelmiş olan fert ve milletin bu hale aldırmamasına şaşılmaz.Nasıl olurda zillete aldırmıyor diye sorulmaz.
Onun misali şudur ki öölmüş bir cisimde yaradan acı duymaz.Artık ona ne yapılsa aldırmaz.
Bir ölü gibi , milli, dini , ruhi, fikri, manevi, izzet ve şerefini kaybetmiş fert , milletü veya devlette hakaretten, aşağılanmaktan, rezil ve sefil olmaktan utanmaz, acı duymaz.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder