HIRS

Burada vaktiyle bir Mennan Bey varmış; Mennan Bey’in kâtibi, bir ermeni imiş. Bey’in bütün işlerini o ermeni görürmüş. Kâtip, sonraları işe hıyanet karıştırıyor, çalıp çırpmaya başlıyor. Mennan Bey bunun farkına varınca: Bana bak Karabet! diyor, sana o suretle bir tarla vereceğim ki, şu arazide bir saat istediğin kadar hızlı koşarak kendine bir tarla hududu çevir!.. Karabet, fırsat bu fırsattır, diye bütün kuvveti ve bütün ihtirâsıyle koşmağa başlıyor. Mennan Bey papazlara: (Bunun mezarını kazın!) diyor. (Niçin?) diyorlar: (Şimdi görürsünüz…) Hakikaten, bir müddet sonra herif, daha tarlayı çeviremeden he! he! diye soluyarak ölmüş.