MELAMET VE MELAMİLİK

Melamet yahut melamilik'in tasavvuftaki anlamı için şunlar denmiştir:Giyim kuşam, ayin gibi yerleşmiş adet ve törenlere önem vermeyip nefsi devamlı yermeyi , kınamayı, böylece halkın iltifatından uzaklaşarak Hakk'a yakınlaşmayı esas alan anlayış" İnsan beğenilmek ve takdir edilmekten hoşlanır.Ancak bunlar olgunluk yolunda bir tuzaktır.Melamette bu tuzağa düşmemek için "iyiliğini ortaya dökmemek ve kötülüğü gizlemek " ilkesi vardır. Geniş anlamıyla "melamet" şekilcilikten çok öze önem veren , kınayanın kınamasına aldırmayan, işini halkla değil Hak'la tutan , manevi gelişmede en büyük engel olan nefsin yenebilmek için ayıplanmayı, kınanmayı göze alan bir anlayış biçimidir.Tasavvuf anlayışının üst seviyelerinden biri olup tasavvuf mensupplarında olan ortak özelliktir. Nesimi: "Ben melamet hırkasını kendim giydim eğnime Ar u namus şişesini taşa çaldım kime ne" derken,Şemsettin Sivasi hazretleri: "Bir acaip derde düşmüş tutuşur Şemsi müdam Hakk'a makbul olmak ister halka menfur olmadan" buyurur.Yani halkın nefretini çekmeden Hakk'a makbul olmak pek mümkün değil