RUH-İ İNSANİ GEZDİĞİ ŞEHİRLERİ NİÇİN HATIRLAMAZ?

"Vatan Sevgisi imandan dır"deriz ve asıl özümüz olan Ruhumuzun asıl vatanının ayrıldığımız yer olan Rabbimizin yeri olduğunu söyleriz ama Ruhumuzda bu vatana ait hiçbir hatıra kalmadığı gibi buraya gelirken uğradığı ve gördüğü şehirlere ilişkinde bir bilgi yoktur?Acep neden ola ki diye bazen merakımız olur.Ruhun yürüyeyerek geçtiği bu şahrin tozları aynanın yüzünü kapladığı gibi bir toz tabakası oluşturmakla hararetli bir şekilde bu tozların temizlenmesine niyet edilip çalışma henüz başlamadığı için ruhumuzun evvelki seferlerini hatırlamak mümkün olamaz.Toprak içinde basit unsurlar idik.Nerede ,ne zamana kadar kaldık ki sonra yıllarca bitkiler aleminde boy sürdük oradan geçtiğimiz hayvanlık alemindeki zevk ve duygularımızla sarhoş bir vaziyette bir alem yaşadık.Tabiat ve hayvanatla alakalı belgesel yayınlar izlerken aldığımız zevk belki bu hayata ilişkin sürdüğümüz ömre bir özlem olabilir.Çünkü,insaniyet alemindeki sıkıntılar bizleri önceye götürüp özlem yaratmakta.Bu meyil(yöneliş,zevk alış)neden kaynaklanır.Çocuk ufacıktır,kendini idare edemezken dahi annesine meyli vardır.Neden?Tıpkı,tarikata yeni giren müridlerin bu yola olan iştahlarından,şeyhlerine olan düşkünlükleri ve istekleri gibi.Bu yönelişler bir merkezden kaynakanır.O merkez,Vücud-i Hakiki'nin Ahadiyet,Vahdet,Vahideyet mertebelerinden gayriyet elbisesi giyip Ruh mertebesine tenezzülü ile Ruh-i Muhammedi ile zahir olmasıdır.Bu tenezzülatı "Aklü Küll","Halife-i ula","tercümanı ilahi","miftah-ı vücud","kalem-i icad",cünd-i ervah"diye tavsif edilir ki Ruhi Muhammedi ağacının  bedenine bağlı olan en yakın kola İnsanı Kamil denir.Ağacı ters çevirip köklerini semaya çevirirsen batından beslenen bu köklerden ;Ahadiyyet,vahdet,vahidiyet,Ruh
oluşumundan sonra gözüken varlık ağacının bedeni,bu bedenden çıkan kollar ve bu kollardan çıkan dallar ve bu dallardan çıkan yapraklar ve yapraklardan çıkan çiçek ve meyveler nedeniyle her bir oluşumun bir evvelleri vasıtasıyla kökle irtibatları meyli devam ettirir.