KUR'AN

Kur’ân! BU KELİMEYİ İKİ HECE OLARAK TEFEKKÜR ETTİĞİMİZDE Yani her ân kur! Her ân tefekkür et! Peygamberimiz (Bir saat tefekkür bin yıllık ibâdetten hayırlıdır) demiyor mu? Amma bu sözü, kendini tefekkür yönüne dönen insanlara söylemiş. Bu söz daima diridir… Tefekkür etmeden, neyi anlayabiliriz. Tefekkür, aklın hazmıdır. Her insanın kendine göre bir hayat yolu vardır. Yol, insan uyandıktan sonra değişir. Sedyedeki adam, gittiği yolu bilemez. Bizler hep böyleyiz. Ne zaman dirilir, sedyeden kalkarsak, yolumuzu o zaman kendi aklımıza kendi gözümüze göre tayin ederiz. Dirilen insanlara (Bu diriliği anlat) desen anlatamazlar. Dirilmek için de mutlaka ölmek lâzımdır. Kur’ân bunu çok güzel anlatır amma, hep rumuza bürümüştür. Kur’ân’daki hitaplar bütün insanlaradır. Müslümanlara değil. İnsan insandır. Din, mezhep gibi şeyler insanlar arasında fark yapamaz. Bizim Peygamberimiz Mûsâ’yı da tasdik ediyor, Îsâ’yı da. Îsâ’nın Mûsâ’nın hâlleri de yürüye yürüye büyümüş NİHAYETİNDE Cenab-ı Peygamber doğmuştur.