HASTALIKLARA BAKIŞ TARZI

60 SENE ÖNCE Veli bir zat şöyle demekte idi ki bu o zamanın bakış açısı idi:Kan aldırmak iyi değildir. Kanda insana faydalı çok cevherler var. Kan aldırırsak, çıkan kanla beraber onlar da gider. Hâlbuki vücut bu cevherleri kolay kolay yerine getiremez. Kan alındıktan sonra, yeri 3 -4 saat sonra dolar amma, su ile dolar. Hâlbuki tansiyon, kan alınmadan perhiz ve gıda rejimi ile düşürülürse, o cevherler vücutta kalır, kan da yapılan rejim sayesinde sulanmış olur. Amma, gine de işi perhiz ve gıda rejimi ile hallettirMEK GEREKİR.Tansiyonda damarlar sertleşiyor. Kalb, onların vazifesini de üzerine alıyor. İnsan vücudunu ancak Allah âlimdir… Fen, ilim biraz daha ilerler. Ondan sonrasını nerde bilecek… Nasıl görecek… Fen, ancak mikroskobun görebildiği mikropları görebiliyor. İnsan yediği şeye benzer mi? İnsanlar ve canlı varlıklar, yedikleri şeyin gözle görülen hayatını, vücudunu parçalayıp bozarak onun görünmeyen hayatını alıyor. Tıb bunu göremiyor… Otopsi yaparken, diri bir insan vücudunu değil, bir ölüyü teşrîh ediyorsunuz. Hâlbuki kalbin, gözün, kulağın hattâ kirpiğin bile kendine göre akılları vardır. Her şey şuûrlu olarak çalışıyor. Hangimizin uzviyyetimizin çalışmasından haberi var? Onların çalıştıklarını görsek bile, iyi mi çalışıyorlar, fena mı, bilebilir miyiz? Hastalıklarımızın tedavisi de zannımıza göredir; kat’î bilgiye değil. Çünkü insan vücudunu bilmiyoruz. İlâçlar ortadan kalkarsa, hastalıklar iyi olur. Çünkü insan vücudunda bizim eczânelerimizden daha daha mükemmel eczâneler var; daha mütehassıs doktorlar var… Hastalıklara doktor ve eczâcı eliyle müdâhale edilmezse, zaman gelir ki hastalıklar iyi olur; yalnız irsî hastalıklar kalır. Onlar da ölümle tükenirler. Dağlarda, tek başlarına yaşayan hayvanlarda hastalık olmaz. Bal arıları ise hastalıklıdır; çünkü cem’iyyet halinde yaşarlar ve hastalığı birbirlerine bulaştırırlar.