EY MÜSLÜMANLAR SİZ BU SUNUZ?

İslamın şekline uymak çözüm getirmedi.70 yıldır Devlet imkanından mahrum bırakılan müslümanlar iktidar imkanına kavuştuklarında ülkenin şahlanacağını,tüm dünyaya önderlik yapacağını ümit ediyorlardı.Bu nedenle yeniden imam hatiplerin açılması,Yüksek öğrenimde baş örtüsünün kaldırılması,dinini yaşayan kimselerin askeriyede,yüksek yargıda,üniversitede yer almasını istiyorlardı.Ancak unutulan bir şey vardı:Dünya denilen nesne. Girdiği yerde din ve ahiret bırakmayan bu çekim gücüne karşı insanlar korunmamıştı.Bu yüzden genci yaşlısı,gelen iktidarla birlikte dünya lezzetlerini tatmaya başlayınca İslamın şekli ile yetinmek yeterli hale geldi.Çünkü baş örtüsü serbest kalmış,askeriye içinde mehmetçiğin ibadeti serbest bırakılmış,camiye gitmek ,camide görünmek,ramazan iftarları,umre turları v.s yarış haline gelmişti.Toplum yine mutsuzdu.Üç dönemle sınırlandırılan vekilliğin bu sınırlaması derhal kaldırıldı.Vekili belirleyen merkez ve güç alkışlanarak övüldü.çünkü hatası hiç yoktu.Methiyeleri hak ediyordu.ve ortaya Besleme bir nesil çıktı.Bu neslin başlangıcı belki tatlı olabilir.Ama doymayan nefis,bir müddet sonra çekilemez hale gelecektir.İftiralar,ayak kaydırmalar ve yeterli besliyememe durumunda silah tersine dönecektir:Yıkılış ve tahribat o kadar çabuk olacaktır ki "Sen de mi Bürütüs"diyecek zaman olmayacaktır.Çözüm mü?Dünyadan vazgeçmek.Resulullah'ın hayatında dünya ne kadar sa (Bir günlük yiyeceği kadar imiş) o miktar kadarına sahip olup fukarayı doyurmak olunca,koskoca gözüken sorunların bir anda çözüldüğü gözükecektir.Çünkü biz kendimizi düzeltiyoruz ve örnek oluyoruz.Önce kendimiz yaşıyoruz sonra tavsiye ediyoruz.