Bu tabir konuşma lisanından öte yetmiş iki milletle sulh içinde olma anlamındadır.Çekişmenin olmadığı bir yerde sulh ve sükunet olur.Çekişme neden doğar ? denirse ;çekişmenin temelinde dünya paylaşımındaki anlaşmazlık yatar.Nefis doymayacağı için "Bana" ve "Daha" tabirleri nefsimizin en sevdiği kelimelerdir.Yaratılan her şey için Neden?,Niçin ?kelimelerini kullanmayıp olduğu gibi kabul ederek idareyi ve iradeyi onu yaratana terk ettiğimizde Yetmiş iki dili anlamış oluruz.Bu dili ise ancak insan-ı Kamil anlayabilir.Biz ise O otoritenin gölgesinde onlar vasıtasıyla algılyabiliriz.Zıtlık üzerine cem edilmiş bir sistemdeki uyumu ve tek merkezi ancak ehli müşahede edebilir.
Mevlana Vakfı İSKENDERUN
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder