BİR MÜRŞİDE VEHBİ İLİMLER NEFSİ ÖLDÜĞÜNDE GELİR
Bir mürşidin ifadesi:"
Bir gün Endülüs mescidinde birinci safa oturdum,cuma günü idi.sonra başımdaki örtüyü çekip aldım,başım açık kaldı.insanlar her taraftan bana bakıyordu.Çünkü onlar beni böyle görmemişlerdi.O zaman nefsim tedirgin oldu ve üzerine tuz atılmış sülüğe döndü:bana şöyle dedi:"Bununla ne elde ettin?kişiliğin ne kazandı?".Ben de ona:"Bununla seni tanımış oldum.seni de suretini de tanıyordum.Şimdi onu tanımış oldum.Vallahi şu çirkin haline kadar seninle beraber değildim. " dedim.Beni böyle kararlı görünce ve diğer çirkinliklerinde ,aşağılıklarında ve kabahatlarında yanında olmamdan ümit kestiğinde,beni tamamen terk etti.Onun terk etmesiyle ,tüm kederlerim de beni terk etti.Geriye benzeri az görülebilecek ,büyük bir safa kaldı. Bunun üzerine bana işte o zaman, deniz dalgaları gibi arka arkaya Vehbi ilimler gelmeye başladı.O derece ki, şayet doğu ve batı uleması bir araya gelip de ,her biri bana bir şey sormuş olsaydı, onların her birinin sorusunun cevabını verirdim.Onlara cevap sıkıntsı çekmezdim"
Mevlana Vakfı İSKENDERUN
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder