BENLİKTEN GEÇMEK GEREKİR

Zamanında toprağa düşen tohumu, toprak zaptedemez. Tohum da kendi benliğinden geçmedikçe yeryüzüne çıkamaz. Tohum, şeklinden, kendini muhafaza arzusundan ve emelinden vazgeçtikten sonra koca koca ağaçları meydana getirir. Biz de, ben biliyorum, ben yapıyorum! dediğimiz için bizi muhît olan (Kudret)i meydana çıkaramıyoruz. Öyle bir kanun ki: biz “benim!” derken o Kudret çekilip gidiyor, biz ortada kalakalıyoruz. Kendimize yine kendimiz hâil oluyoruz.