18. yüzyılda Fransız toplumunun ruhani ve ahlaki haleti şöyle idi: Haz arayışı yüksek sınıfların hayatındaki tek saik haline gelmişti. Din ile alay ediliyordu, aile ortadan kalkmıştı. Evliliğe sadakat ve aşk, bayağı faziletler görülmekte idi. Tüm bunların yanı sıra çürümüş aristokrasi sıra dışı imtiyaz ve haklardan faydalanmayı sürdürmekteydi. Aristokrasinin temsilcilerine devlet kademesinde yüksek vazifeler verilmişti. Ülkenin dahili ve harici yönetimi onların elinde idi. Onlar halkın geri kalan kısmını küçüksemekte idiler. Yüksek rütbeli subaylar kendi garnizonlarına nadiren geliyorlar zamanlarının çoğunu Paris'te geçiriyorlardı. Aristokrat toprak sahipleri de günlük hayatlarını Paris'te safahat içinde geçirmekte idi. Papazlar dahi, zamanlarının çoğunu cemaatlerinden uzakta harcamakta idiler.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder