Gıybet, yani vaki olan bir kötülüğün, yazılıp söylenmesi, muayyen istisnai hallerde caizdir. Bunlar, tetva almak için müftüye, davacı olunduğu takdirde hakime anlatılması gibi istisnai hallerdir. Bu istisnaların en ehemmiyetlisi, anlatılan menfi halin, kar ve zararının umuma ait olmasıdır. Bu takdirde yapılan iş bir başka mükellefiyetin icabıdır: Emri bil maruf,nehyi anil münker. Toplulukların önünde giden veya devleti idare eden şahsiyetlerin durumu hiç şüphesiz böyledir.
Şeriatın iftira yahut gıybet olarak telakki ettiği kimsenin ölü yahut diri olması fark etmez. Belki, ölü hakkındaki mes'uliyet daha ağır olabilir çünkü ölü kendini müdafaa edemez.
Şeriatın iftira yahut gıybet olarak telakki ettiği kimsenin ölü yahut diri olması fark etmez. Belki, ölü hakkındaki mes'uliyet daha ağır olabilir çünkü ölü kendini müdafaa edemez.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder