Derman aradım derdime, derdim bana derman imiş
Burhan aradım aslıma, aslım bana burhan imiş
Sağ u solum gözler idim dost yüzünü görsem diye
Ben taşrada arar idim ol can içinde can imiş
Öyle sanırdım ayrıyam,dost gayridir ben gayrıyım
Benden görüp işiteni bildim ki ol canan imiş
Savm u salat u hacc ile sanma biter zahid işin
İnsan-ı Kamil olmağa lazım olan irfan imiş
Nerden gelir yolun senin ya nere varır menzilin
Nerden gelip gittiğini anlamayan hayvan imiş
Mürşit gerektir bildire Hakkı sana hakkal yakin
Mürşidi olmayanların bildikleri güman imiş
Her mürşide dil verme ki yolunu sarpa uğratır
Mürşidi kamil olanın gayet yolu asan imiş
Anla heman bir söz durur yokuş değildir düz durur
Alem kamu bir yüz durur gören anı hayran imiş
İşit Niyazinin sözün bir nesne örtmez Hak yüzün
Hak'dan ayan bir nesne yok gözsüzlere pinhan imiş
(NİYAZ-İ MISRİ)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder