NEFİSLER ÜÇ KISIMDIR

1.Hayvanlar gibi,öldükten sonra hasredilmeyecek olan nefislerdir

2.İnsanların,meleklerin,cin ve şeytanların nefsi gibi,dünyada ölüp ahirette hasredilecek olan nefislerdir.

3.Dünyada ölüp hem dünyada hem ahirette hasredilecek olan nefislerdir ki bunlar;İnsanların havassının nefisleridir.Nitekim Peygamberimiz (sav):”Mü’min her iki dünyada da diridir”buyurmuştur.Hz.Peygamber’in “Ölmezden evvel ölünüz”hadisi şerifi ile işaret ettiği gibi,bu nefisler için dünyada manevi bir ölüm mevcuttur.Ölmeden evvel ölmek demek,Allah için,Allah’la birlikte Allah’da fena bulmak demektir.O nefislerin dünyada manevi bir hayatları vardır.Şu ayet-i Kerime buna işaret etmektedir:”Ölü iken kalbini diriltip;insanlar arasında yürürken aydınlatacak bir nur verdiğimiz kişinin durumu,karanlıklarda kalıp çıkamayan kimsenin durumu gibimidir?(En’am 6/122).Bu ayette nur verme durumundan maksat:Allah’ın nuru ile baki olmaktır.”Her nifis ölümü tadacaktır”ayetinde her nefsin,fena fillaha istidadı olduğuna işarettir.O halde mutlaka nefsin ölmesi gerekmektedir.Kimin nefsinin ölümü normal ölüm sebeblerine bağlı olursa,hayatı da normal sebeplere bağlı olur.Kimde Allah’da fena bularak nefsini öldürürse ,Allah’la beka bulur.

Bu dünya hayatı ve bu hayatın nimetleri,ancak gurura kapılıp tuzağa düşenlerin aldandığı bir “aldanma meaından başka bir şey değildir.”