MEN EDİLEN DÜŞÜNCE-YARATANIN ZATINI DÜŞÜNMEK
“Onlar,ayakta dururken, otururken, yanları
üzerine yatarken(her vakit) Allah’ı anarlar,göklerin ve yerin yaratılışı
hakkında derin derin düşünürler( ve şöyle derler:)Rabbimiz ! Sen bunu boşuna
yaratmadın.Seni teşbih ederiz.Bizi cehennem azabından koru!(Ali imran 191).
Burada düşünme “hazret-i Peygamber (sav)in “Mahlukatı düşünün,onları yaratanı
değil”buyruğundan dolayı sadece yaratılışa has kılınmıştır.Yaratanı düşünmek ve
onun hakikatını bilmek insanlar için mümkün olmadığı için yasaklanmıştır.Bu
ayetteki “Allah’ı anarlar” lafzı bedenin kulluğuna işarettir.Çünkü bir takım
organlar kullanmak suretiyle gerçekleşir.”Göğün ve yerin yaratılışını
düşünmek”ise kalp ve ruhun kulluğuna işarettir.Çünkü insan hem nefis hem
kalpten müteşekkil bir varlık olduğu için bedenin ve ruhun kulluğunu yapabilir.
Mevlana Vakfı İSKENDERUN
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder