Dünya
sevgisi ile ahiret mutluluğunun bir
arada bulundurmak imkansızdır.Birinin arttığı oranda , diğeri azalır.Çünkü
dünya mutluluğu kalbin daima dünya arzusu ile meşgul olmasıyla mümkündür.Ahiret
mutluluğu ise kalbin Allahtan başka her şeyden uzak durup Allah sevgisi ile
dolu olmasına bağlıdır.Bu ikisi ,bir arada bulunamayacak olan şeylerdendir.
Ayrıca Allah
ve ahiret sevgisi sadece sevdiğini iddia etmekte olup bitecek şeylerdeğildir.Bu
sebeble, Allah’ın dinini kabul ettiğini söyleyen her kes doğru söylüyor demek
değildir.Kimin doğru söylediğini,kimin doğru söylemediğini anlamak,kişiyi hoşa
gitmeyecek şiddete düçar etmekle mümkündür.Sevgi,görülen eza ve cefa ile yok
olmayan ,gösterilen vefa ile de artmayan
bir şeydir.Belalar musallat olduğu halde sevgi hala duruyorsa ,bu sevginin
hakiki bir sevgi olduğu anlaşılır.Bu hikmete binaen:”Allah Teala, sizi şiddetli
belalara duçar olmak ve cihad gibi
şeylerle imtihan etmeden bırf Peygamber’i tasdik ettiğiniz için cennete
gireceğinizi mi sandınız ?”buyurulmaktadır.
Başlangıçta
sabır insana zehir gibi gelir.Lakin sabır tabiat haline gelince bal olur. Ey
akıllı kişi hastalıktan korkma!Hekim sana acı ilaç verir, ama şifa bulursun.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder