Gıybette hukuka, insanın hakkına tecavüz vardır.İnsanın malını çalan, canına kasteden, ırzına namusuna musallat olan kimsenin adı canidir.Gıybette insanın manevi şahsiyetine taarruz ve tecavüz vardır.O şahıs burada olsa , münakaşasını yapar kendini müdafa eder.Ama ortada olmadığı için İslam o şahsın yokluğunda , onun manevi kıymetini korur.İnsanlar cemiyetlerde , şerefle ,iitimatla , isimle yaşar.Ardından konuşulunca manen kaybı olur, şahsiyeti zarar görür .Onu sevenler: Allah Allah yahu biz bu adamı severdik, demek ki sevilecek insan değilmiş, diye düşünür.İslam , bir kimseye, böyle bir manevi zarar vermeyi ölü kardeşinin etini yemekle bir tutuyor.
Nefsi emmare , bizi günahlara sevkeden şeytan , Müslüman kardeşimizin kötü taraflarını gösterir.Yine şeytanın ikinci bir hilesi daha vardır:"Zeyyene lehumüşşeytanü a'malehum "Günahkarlara, asilere, günah işlemekten korkmayanlara şeytankötü işlerini yaldızlar da iyi gösterir, onlardan zevk alırlar.
Yaptıkları bu kötü işlere sevap boyası sürüp güya bu sözleri insanlar kötü şahsı bilsinler de ona aldanmasınlar diye sevap gibi telakki ettirir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder