Abdülhamit'in torunlarından , hanım sultanlardan Cevhere hatun isimli bir kadın vardı.Hanedanın sürgünü nedeniyle yurt dışına atılmıştı.Mısır'da tek odalı bir evde yaşamakta idi.Odanın ancak bir köşesini kaplayacak kadar bir kilimi vardı.Türkiye'den hicret ederek Mısır'a ilim tahsili için giden ve el-Ezher'de okuyan iki hafız arkadaşı evine , annesinin ruhuna bir mevlüt okutmak için davet etmişti.Odanın hali anlatıldığı gibi idi.bu mübarek kadın mevlüt boyunca ağladı, ağladı..sonra :"Aziz evlatlarım, siz tabii benim yoksul evime ,sergime değil gönlüme geldiniz.Şumübarek günde , bu garibi sevindirdiniz.Allah da sizi sevindirsin.Ne yapalım biz böyle olduk.Duadan başka , elimizden birşey gelmiyor.Kaderimiz böyle imiş.Eğer Cenab-ı Hakk, her nimeti elimizden aldığı gibi , gözyaşını da alsaydı ağlayamasaydım, ben ne olurdum" diyerek ağladı ve hafızlarda ağladı.Ağlamakla müteselli oluyorum.Tek tesellim, gözyaşlarım..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder