Hz.adem Seylan'a, hz.Havva Cidde'ye indirilmişti .Otuz yıl birbirlerini aradılar.Bu süre içinde Hz.Adem'in mahcubiyetten dolayı yüzünü yukarıya kaldırmadığı ve döktüğü gözyaşı zürriyetinin göz yaşları ile tartıldığında ondan sonra yaratılacak tüm zürriyetinin gözyaşından daha ağır gelirdi.Hz.Adem bir ismi hatırladı ve yalvardı:
"Ya Rabbi ! Beni Muhammed hürmetine affet!"
Bu isim zikr olununca Cenabı Hakk sordu:"Ya Adem! Sen Muhammedi nasıl bildin?Daha ben O'nu yaratmadım"^Hz.Adem şöyle cevap verdi:"Ya Rabbi! Sen beni yaratıp bana ruhundan üflediğinde başımı kaldırdım, arşın sütunları üzerinde:"La ilahe illallah, Muhammedür- Resulullah"yazılı olduğunu gördüm.O'nun isminin Senin yüce isminle beraber anıldığından yarattıklarından en çok sevdiğin O'dur"Bunun üzerine Cenab-ı Hakk: Doğru söyledin Ey Adem.Onun hürmetine af dilediğin için seni affettim.Şayet Muhammet olmasaydı seni yaratmazdım!"buyurdu
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder