Cafer-i Sadık hazretleri bir gün,bir müddet
halvete çekilmiş ve insanlarla irtibatı kesmişti.Süfyan-ı Sevri hazretleri
evine ziyaretine geldi ve sordu:”Halk, nefeslerindeki (feyz ve )faydalardan
mahrum kaldı.Niçin uzlete çekildin?
-Zaman bozuldu ve dostlar değişti,
sözünün hükmü şmdi ortaya çıktı!diyerek şu iki beydi okudu:
“Geçen gün gibi , vefa geçip gitti.
Halkın kimi hayal, kimi ümit peşinde.
Görünüşte dostluğu ve vefayı aralarında yayıyorlar
Ama kalpleri akreplerle dolu”
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder