Kaldı ki ben diyorum ki ;eğlenceler aslında kalbi
rahatlatır, zikir yorgunluğunu giderir.Halbuki kalp rahatsız olduğu zaman kör
olmaya başlar.onu rahatlatmak, onun yeniden ciddiyeti takınmasına yardımcı olmak
demektir.Oyun eğlence kalbi rahatlatmakla onu ciddiyete yöneltir.Peygamberlerin
kalpleri/nefisleri dışında hiçbir nefis daima mutlak ciddiyet üzerine üzerine
devam edemez.O halde oyun eğlence ,kalbi
yorgunluk ve gevşeklik hastalığından kurtaran bir ilaç hükmündedir.
Bu açıdan bakılınca oyun/eğlencenin mubah olması
gerekir.Şu kadar var ki ,ilacı fazla kullanmak doğru olmadığı gibi oyunlara fazla dalmak da uygun olmaz.
Buna göre sırf kalbe yeniden dinçlik kazandırmak
niyetiyle olursa ,oyun da bir nevi ibadet hükmüne geçer”
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder