HİKAYE

Bir padişahın yakışıklı ,iyi ahlaklı bir şehzadesi vardı.Şehrin kadınlarından biri bir görüşte şehzadeye aşık olur muhafızların dayağına rağmen peşinde gezmeye devam eder.Şehzade durumdan rahatsız olur ve durumu babasına bildirir.Padişah ceza olarak kadının bir atın arkasında saçlarından bağlanarak sürüklenmesini ,parça parça edilmesini uygun görür.Cezanın infaz edilme vakti  geldiğinde kadın padişahtan son bir istekte bulunur ve bağlanacağı atın şehzadeye ait bir at olmasını ister.Bu istekle padişahın gönlü yumuşar, kadının gerçek aşık olduğunu anlar  ve himaye edilmek üzere saray kadınlarının yanına gönderilir.Bu hikayeden şu ibretler anlaşılır
*Hakiki aşık sevdiği uğruna namus,mal,can neyi varsa feda eder.
*İnsan fani aşklarda her şeyini feda edebiliyorsa"Allah aşkı"uğruna daha fazlasını göze almalı  veya aşıklık iddiasında bulunmamalıdır.