BUDA'NIN GÖZ YAŞI

Anlatılır.Bir gün Buda,öğrencileri ile ders yapmakta imiş.Konu:Ölüm.Buda ,ölümün çok doğal,normal bir olay olduğunu anlatmakta iken içeri giren bir talebesi ağlamaktadır.Sebebini sorar:Öğrenci:"Efendil.Yaşlı bir komşumuz öldü.Hepimiz üzüldük.Çok rahat bir hayat sürmüştü.Hiç sıkıntısı olmamıştı,ama öldü"dedi.Buda ,dinledi ve sustu.sonra ağlamaya başladı:Bu sefer öğrenci meraklanmıştı:"Efendim siz ölümün tabi bir hadise olduğunu söylemektesiniz ama ağlıyorsunuz"deyince Buda öğrencisine döner:"Yavrum,ben adamın öldüğüne değil bomboş gelip,bomboş gittiğine yanıyorum.Hiç acı çekmedi,hiç sorun yaşamadı ,ıstırapla yanmadı,gözyaşını içine akıtmadı.Olgunlaşmaya imkan bulamadı,ham kaldı.Zavallı,tabiri caizse merkep geldi,merkep gitti ben ona ağlıyorum" demiştir.