Hz.İbrahim,Kenan diyarında iken vaki olan bir kıtlık nedeniyle Mısır'daki bir dostuna ,hizmetçilerini develer ile birlikte gönderip zahire yollamasını istemişti.O kimse dahi:"Eğer bu zahireyi kendisi için istese verir idim.Fakat halkı doyurmak için istiyor.Bu kadar çok zahireyi vermek bizi zarurete düşürür"deyip zahire vermemiş.Hizmetçiler mahzun olarak dönmüşler,fakat halkın nazarında şehre boş çuvallar ile döndükleri belli olmasın diye çuvallara kum doldurmuşlar ve haberi Hz.İbrahim'e iletmişler.Hz.İbrahim bu haberden mahzun olarak uykuya dalmış.Zevcesi bundan habersiz un geldi diyerek deve üzerindeki çuvalı açmış,içinde halis un olduğunu görerek bu undan ekmek pişirmiş.Hz.İbrahim uyanınca ekmek kokusunu duymuş ve "Bu ekmeği nereden buldunuz?"diye sormuş.Zevcesi :"Mısırdaki dostunun gönderdiği undan yaptım"deyince Hz.Halilullah ;"Hayır,dost-ı hakiki olan Allah'ın gönderdiği undandır"buyurmuştur.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder