"Gerçek derviş ilmine mağrur,bencil ve haset sahibi değildir.Malında cimrilik yapmaz.Bilakis o,merhametli bir kalbe güleç ve nezaketli bir yüze sahiptir.Allahın kullarına karşı oldukça kibardır.Zem ve medh onun indinde birdir.Almak ve vermek ,kabul edilmek ve reddedilmek,zengin ve fakir olmak birdir.eline geçenle şımarmaz,elinden çıkanla üzülmez.Mürid ,istediği her şeyi Kur'an da bulmadıkça mürid olmaz.Gerçek derviş dört özelliğe sahiptir.Bunlar;kaygılardan arınma,fikren dolu olma,yerinde soru sorma ve nazarında altınla kağıdın bir olmasıdır.Gerçek sufi içinde yaşadığı toplumla kaynaşan,çevresine uyum sağlayan ve halkının sorunları ile ilgilenen kişidir.Mürşid-i Kamil ,manevi gelişimini ve kişisel olgunlaşmasını sağlayabilmek amacıyla belli zamanlarda kendini toplumdan tecrit etse de İslam toplumu yararına hareket etmeye,attığı adımların ve gerçekleştirdiği eylemlerin bilincinde olmasına özen gösterir.(Endülüslü büyük sufi Ebu Medyen hz.)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder